O bohaterze tegorocznej retrospektywy, Joe Swanbergu w najnowszym "Filmie" (nr 11/11), w tekście Rozmawiając, rozbierając pisze Małgorzata Sadowska.

"Określenie mumblecore pochodzi od angielskiego mumble: mamrotać. Bardzo chętnie posługują się nim dziennikarze czy blogerzy i bardzo niechętnie - zaliczani do tego nurtu filmowcy. Sama nazwa wymyślona została w barze w Austin, gdzie w 2005 roku podczas festiwalu SXSW (South by Southwest) spotykali się filmowcy. Legenda nie mówi po ilu drinkach/piwach był dźwiękowiec Eric Masunaga, ale głosi, że to właśnie on wpadł na pomysł, by filmy kolegów podsumować jako "mamrotaninę". W jednym z wywiadów nieopatrznie wspomniał o tym incydencie reżyser Andrew Bujalski (Powinienem za to przeprosić, bił się później w piersi) - i tak mumblecore stał się faktem, jak przekonywał Joe Swanberg: To było złośliwe określenie, które nikomu się nie podobało, potraktowaliśmy je po prostu jako żart. (...)

30-letni Joe Swanberg, uważany za jednego z czołowych przedstawicieli mumblecore, mieszka i kręci w Chicago, a kręci w tempie iście allenowskim: na swoim koncie ma już 10 filmów. Wszystkie je zobaczycie (zobaczycie też reżysera) na 2. American Film Festival, którego organizatorzy odważyli się postawić na kino bardziej niż niezależne, taki filmowy Off-Off-Broadway".

Natomiast w "Newsweeku" (nr 44, 30.10 - 6.11.11) Robert Ziębiński recenzuje American Grindhouse Elijaha Drennera (sekcja American Docs 2. AFF), nazywając go wybitnym dokumentem, jednym z najciekawszych filmów o kinie, jakie powstały w ostatniej dekadzie.

Polecamy!