Za co kochamy Annie Hall, tytułową bohaterkę jednego z najsłynniejszych nowojorskich filmów Woody'ego Allena? Za styl! Oto nowoczesna kobieta - oryginalna, wyemancypowana, zabawna, kobieta w garniturze, ale jakim! Nie pozbawiona wątpliwości intelektualistka, z pasją rozprawiająca się ze swoimi problemami na Freudowskiej kozetce. Z przyjemnością obejrzymy ją jeszcze raz podczas 1. AFF w sekcji Klasyka klasyki.

"Żadna z muz Woody'ego Allena nie miała na modę tak wielkiego wpływu, jak Diane Keaton. Styl Annie Hall jest łatwo rozpoznawalny do dziś. Doskonale wykorzystuje go na co dzień brytyjska modelka i prezenterka Alexa Chung, podobne akcenty pojawiają się nawet u Kate Moss. Keaton podarowała kreowanej przez siebie bohaterce własny codzienny wizerunek - garderobę silnie zmaskulinizowaną. Oraz słynny krawat od Ralpha Laurena. Do Annie wariacje na temat męskiego garnituru pasowały idealnie - dystyngowana panienka z wyższych sfer, dobrze ułożona, zapięta pod szyję - to ktoś, kto mężczyzn kusił przede wszystkim fantazją (lub wywoływaniem fantazji o tym, co ukryte pod warstwami ubrań). Nie musiała pokazywać się w kostiumie kąpielowym. I wydawało się, że idealnie pasowała do Allena - ekranowego i życiowego partnera".

Katarzyna Drogowska: Garnitur wskrzeszony 

Annie Hall w programie 1. AFF

Tymczasem reżyserki i aktorki przejmują stery w Nowym Jorku. To właśnie one kreują kobiece wzorce, jakie dzisiaj oferuje nam Wielkie Jabłko. Żeby się o tym przekonać, warto obejrzeć najnowszą tragikomedię Nicole Holofcener, która reżyserskiej roboty uczyła się właśnie na planie filmów Woody'ego Allena. Please Give (sekcja Highlights) to kobieca wersja "nowojorskiego" kina obyczajowego z ulubioną aktorką Holofcener, diwą amerykańskiego niezależnego kina - Catherine Keener oraz gwiazdorską Rebeccą Hall w rolach głównych. Fabuła stanowi pretekst dla stworzenia złożonych kobiecych portretów. We właściwy sobie błyskotliwy, inteligentny sposób reżyserka kultowego Rozmawiając, obmawiając prześwietla swoich bohaterów kamerą niczym rentgenem. Słabości, sprzeczności, zabawne i tragiczne zapętlenia - życie w Nowym Jorku niesie ze sobą wiele dylematów, niemało przygód.

Być jak Catherine Keener (wywiad)

W Nowym Jorku dojrzewa też bohaterka filmu Leny Dunham Mebelki (sekcja Spectrum), 23-letnia Aura. Film skupia się przede wszystkim na kobietach i relacjach między nimi (nie bez znaczenia pozostaje fakt, że w Aurę wcieliła się sama Dunham, a odtwórczyniami postaci matki i siostry Aury są matka i siostra reżyserki, pozostałe role grają zaś jej znajomi). Reżyserka - ironiczna, zdystansowana, nie oszczędzając żadnej z portretowanych w filmie kobiet - nie kreśli karykatur, rysuje raczej bohaterki wielowymiarowe, nieoczywiste. Związki między nimi, choć często trudne, mają w sobie wiele czułości i intymności. Dunham to jedna z 25 nowych twarzy amerykańskiego kina, wytypowanych przez Filmmaker Magazine.

Lena Dunham w Filmmaker Magazine

Polecamy też kobiecą perspektywę, z jakiej od lat spogląda na Wielkie Jabłko Kamila Sławińska, autorka książki Nowy Jork - przewodnik niepraktyczny, która dla nas opisała Wszystko w porządku (And Everything Is Going Fine), najnowszy film Stevena Soderbergha pokazywany przez nas w ramach sekcji American Docs.

Wywiad z Kamilą Sławińską

Nowojorskie gadanie - blog Kamili Sławińskiej