reżyseria:		Peter Tscherkassky
scenariusz:		Peter Tscherkassky
zdjęcia:		Peter Tscherkassky
montaż:		Peter Tscherkassky
muzyka:		Kiawasch Saheb Nassagh
producent:		Peter Tscherkassky
produkcja:		P.O.E.T. picture production
właściciel praw:		Sixpack Film
nagrody:		Oberhausen IFF 2002 – Main Prize; Melbourne IFF 2002 – Best Experimental Short Film; Ann Arbour FF 2003 – Honorable Mention; Black Maria FF 2002 – Juror’s Choice Award
język:		bez dialogów
barwa:		cz.-b.

Nieświadomość ustrukturyzowana jest jak język, powie Jacques Lacan. Jak język… kina, doda Peter Tscherkassky w opowieści o rówieśnicach – psychoanalizie i kinematografii. Praca marzenia sennego opiera się na dwóch mechanizmach – przemieszczeniu i zagęszczeniu, praca Tscherkassky’ego polega na przemieszczaniu i zagęszczaniu obrazów. Wyrwane z narracyjnych ciągów trafiają na światłoczułą kliszę, pęczniejąc i rozdymając się poza symboliczny porządek.

reżyseria:		Peter Tscherkassky
scenariusz:		Peter Tscherkassky
zdjęcia:		Peter Tscherkassky
montaż:		Peter Tscherkassky
producent:		Peter Tscherkassky
produkcja:		P.O.E.T. picture production
właściciel praw:		Sixpack Film
nagrody:		Ann Arbour FF 1998 – Honorable Mention
język:		bez dialogów
barwa:		cz.-b.

28 grudnia 1895 roku publiczność zgromadzona w paryskim Grand Café w napięciu obserwowała pociąg wjeżdżający na stację w La Ciotat. W tej samej chwili miało jednak miejsce o wiele donioślejsze wydarzenie. Na ekranie, obok kolei, pojawił się drugi środek komunikacji. Film. Tscherkassky przewrotnie rekonstruuje to zdarzenie, pozwalając nam śledzić wjazd filmu (przedstawiającego wjazd pociągu) na ekran. A że nie jest to ten sam film ani też ten sam pociąg, to i wjazd zakończyć się może kolizją.

reżyseria:		Peter Tscherkassky
scenariusz:		Peter Tscherkassky
zdjęcia:		Peter Tscherkassky
montaż:		Peter Tscherkassky
producent:		Peter Tscherkassky
produkcja:		P.O.E.T. picture production
właściciel praw:		Sixpack Film
język:		bez dialogów
barwa:		cz.-b.

Według Jean-Luca Godarda film to dziewczyna i pistolet. Stary dobry rewolwer, którego ciężar czuć w dłoni, reprezentuje materialność aparatu kinowego – zwaliste projektory i łatwopalną taśmę, wyeksponowane zaś ciało zaspokaja nasze voyeurystyczne pragnienia. Tscherkassky redukuje to równanie do jednej zmiennej, odnajdując ekwiwalent kinematografii w motoryzacji. Automobil, podobnie jak film, stanowi bowiem fetyszystyczny wynalazek techniczny eksploatujący ruch.

reżyseria:		Peter Tscherkassky
scenariusz:		Peter Tscherkassky
zdjęcia:		Peter Tscherkassky
montaż:		Peter Tscherkassky
obsada:		Barbara Hershey
producent:		Peter Tscherkassky
produkcja:		P.O.E.T. picture production
właściciel praw:		Sixpack Film
nagrody:		Ann Arbour FF 2000 – Best Sound Design; Diagonale 1999 – Most Innovating Film; Leipzig IFF 1999 – Most Innovative Animation Film; San Francisko IFF 2000 – Golden Spire Award, Golden Gate Award; Uppsala IFF 2000 – Second Prize
język:		bez dialogów
barwa:		cz.-b.

George Berkeley pisał: Jeśli materia ma być substancją istniejącą niezależnie od spostrzeżeń, to nie ma materii. Gwarantem istnienia jest ciągłe pozostawanie w zasięgu czyjegoś wzroku. My, stwierdza Berkeley, doglądani jesteśmy przez Boga. Postacie filmowe postrzegane są przez nas. Pomiędzy naszym uporczywym spojrzeniem a bohaterem tkwi jednak wszechwi(e)dzący poltergeist kinowego aparatu zdolny zamienić nasz strach przed tym-co-w-filmie na strach przed samym filmem.

reżyseria:		Peter Tscherkassky
scenariusz:		Peter Tscherkassky
zdjęcia:		Peter Tscherkassky
montaż:		Peter Tscherkassky
muzyka:		Armin Schmickl
obsada:		Julian Sharp, Brigitta Burger-Utzer, Max Mattuschka, Iris Vogelsang, Peter Tscherkassky
producent:		Peter Tscherkassky
produkcja:		P.O.E.T. picture production
właściciel praw:		Sixpack Film
język:		angielski
barwa:		cz.-b.

Kinematografia stanowi przyszłość pewnego złudzenia. Tym złudzeniem jest zjawisko powidoku utrzymującego się na siatkówce oka po zniknięciu percypowanego obiektu. Dzięki temu w 24 wyprojektowanych kolejno, statycznych klatkach odnajdujemy iluzję ruchu. Tscherkassky przeprowadza frankensteinowski eksperyment ożywienia fotografii wykonanej za pomocą aparatu małoobrazkowego, wywołując wrażenie ciągłego współistnienia następujących po sobie kadrów.

reżyseria:		Peter Tscherkassky
scenariusz:		Peter Tscherkassky
zdjęcia:		Peter Tscherkassky
montaż:		Peter Tscherkassky
producent:		Peter Tscherkassky
produkcja:		P.O.E.T. picture production
właściciel praw:		Sixpack Film
język:		bez dialogów
barwa:		kolor i cz.-b.

Suplement do psychoanalitycznej teorii kina Christiana Metza. Pożądanie – jak utrzymuje Metz – nie ma żadnego konkretnego przedmiotu. Poprzez przedmioty rzeczywiste zmierza do obiektu utraconego, utraconego na zawsze i pożądanego jako utracony (cyt. za: Alicja Helman, Psychoanalityczna teoria filmu). Skracając dystans wobec nagiego kobiecego ciała, Tscherkassky redukuje zdefiniowany obiekt pragnienia do roli tytułowej tabula rasa, aktywizując na przemian nasze zmysły dystansu (wzrok, słuch) i zmysły kontaktu (dotyk, smak, węch).

reżyseria:		Peter Tscherkassky
scenariusz:		Peter Tscherkassky
zdjęcia:		Peter Tscherkassky
montaż:		Peter Tscherkassky
muzyka:		Armin Schmickl
obsada:		Anne-Claire Martin
producent:		Peter Tscherkassky
produkcja:		P.O.E.T. picture production
właściciel praw:		Sixpack Film
język:		bez dialogów
barwa:		kolor i cz.-b.

Dochodzi do zbliżenia. Teleobiektyw wycelowany jest w ciało. W intymnym dystansie obraz drga i pulsuje jak rozgorączkowane spojrzenie kochanka. Kobiecy głos rezonuje w tle, oscylując pomiędzy śmiechem i westchnieniem. Niemożliwe do rozróżnienia słowa brzmią jak szept sączący się przez megafon, obrazy sprawiają wrażenie postrzeżeń skradzionych uzbrojonym okiem. W tym zbliżeniu świadomie uczestniczy jedynie voyeur skrywający się za kamerą.

Opracowanie: Stanisław Liguziński