Obsada

Mia Farrow, John Cassavetes, Ruth Gordon, Sidney Blackmer, Maurice Evans, Ralph Bellamy, Victoria Vetri, Patsy Kelly, Elisha Cook Jr., Emmaline Henry, Charles Grodin

nagrody

Oscar 1969 – najlepsza aktorka drugoplanowa, Złote Globy 1969 – najlepsza aktorka drugoplanowa, Kansas City Film Critics Circle Awards 1969 – najlepszy aktor drugoplanowy, najlepsza aktorka drugoplanowa

Opis filmu

Fabuły Dziecka Rosemary nie wypada streszczać, gdyż historię tytułowej bohaterki, która ma urodzić samego Antychrysta znają prawie wszyscy. Pierwszy zrealizowany w Hollywood obraz Romana Polańskiego zapoczątkował falę satanistycznych horrorów w USA, a reżyserowi przyniósł sławę. Nie da się ukryć, że adaptacja książki Iry Levina nieco się zestarzała; na tym tle aktorstwo młodziutkiej Mii Farrow, która trafiła na plan zamiast Jane Fondy, wypada wyjątkowo korzystnie. John Cassavettes, grający męża głównej bohaterki, otrzymał rolę po tym, jak propozycję odrzucił Warren Betty. Co ciekawe, film obfituje w rozmaite nawiązania – wiodąca postać negatywna ma na imię Roman, a para sąsiadów głównych bohaterów nosi nazwisko Castevet.

Oglądane współcześnie Dziecko Rosemary z filmem grozy nie ma już wiele wspólnego. Wynika to zarówno z przemian gatunkowych, jak i z inwencji Polańskiego, dla którego sztafaż horroru, gatunku szybko się starzejącego, stał się wyłącznie pretekstem dla opowiedzenia swojej historii. Z Dziecka Rosemary wyłania się portret macierzyństwa oraz towarzyszących mu lęków i niepokojów, niegdyś traktowanych jako objaw niedojrzałości i nieodpowiedzialności, a będących częścią procesu stawania się matką. Wreszcie historia opowiedziana w filmie Polańskiego, umiejscowiona w kontekście rewolucji obyczajowej 1968 roku, może być odczytana jako metafora konserwatywnej reakcji na emancypację kobiet. I to właśnie wydaje się najbardziej przerażające: strach w Dziecku Rosemary ma jak najbardziej realne źródło.

Samuel Nowak